Jeżeli problem uzależnień nie dotyczy Ciebie, to na pewno znasz kogoś, komu nie jest on obcy. Z tą myślą powstała nasza kampania społeczna, aby najbliższe kilka dni poświęcić na zdobycie wiedzy, którą będzie można podzielić się z innymi. Być może to, co przeczytasz i zobaczysz uratuje komuś życie!
Pamiętaj, że do Twojej dyspozycji są Punkty Nieodpłatnej Pomocy Prawnej i Nieodpłatnego Poradnictwa Obywatelskiego. Wieloletnie doświadczenie poradnictwa obywatelskiego w Polsce dowodzi, że punkty obecne w każdym mieście są tym miejscem, gdzie każdy może uzyskać bezpłatną, bezstronną, niezależną i poufną pomoc oraz wsparcie.
Poradnictwo obywatelskie nie tylko obejmuje poinformowanie zainteresowanego uzyskaniem pomocy o przysługujących mu prawach i spoczywających na nim obowiązkach, w zakresie istotnym dla rozwiązania jego problemu, ale i pomoc w wyborze optymalnego rozwiązania.
W związku z pandemią koronawirusa nastąpiła zmiana sposobu udzielania nieodpłatnych porad prawnych i obywatelskich. Prawnicy i doradcy obywatelscy udzielają porad telefonicznie, mailowo oraz za pomocą innych środków porozumiewania się na odległość.
W trakcie rozmowy doradca aktywnie słucha zadając pytania. Spotkasz się z uwagą i życzliwym potraktowaniem Twoich spraw i problemów. Na pewno będziesz wysłuchany z cierpliwością i zainteresowaniem. Możesz spokojnie porozmawiać bez lęku i strachu. Po konsultacji doradca obywatelski zaproponuje Ci kilka możliwych rozwiązań Twojego problemu. Wskaże także kilka możliwych dróg, ale decyzja, którą drogę wybrać, należy do Ciebie. Otrzymasz wsparcie w samodzielnym rozwiązywaniu problemu, m.in.: pomoc w napisaniu pisma, właściwe numery telefonów – kontakty do miejsc, gdzie możesz uzyskać właściwą pomoc.
Jeśli czujesz, że sobie nie radzisz, że coś Cię przerasta, że ktoś z twoich bliskich nie radzi sobie ze swoimi problemami i cierpi, zadzwoń i umów się na rozmowę z doradcami obywatelskimi dyżurującym w Punktach Nieodpłatnego Poradnictwa Obywatelskiego.
Każdy z nas może się od czegoś uzależnić, wystarczy dostatecznie często powtarzać jakąś czynność lub zachowanie, nie zwracając uwagi na spustoszenie, które sieje wokół. Najbardziej podatne na uzależnienie są osoby, którym brakuje pewnych umiejętności życiowych, na przykład nie potrafią radzić sobie ze stresem. Dość często w uzależnienie popadają też osoby poszukujące w życiu wrażeń, intensywnych przyjemności albo tacy, którzy cierpią na rodzaj życiowej pustki – brak im celów, nie umieją określić, co w życiu jest ważne. Łatwo ten brak wypełnić nałogiem. Nie ma jednak czegoś takiego jak nałóg jednej osoby, który by nie wpływał na jej relacje z bliskimi. Wstyd, negatywne myślenie o sobie, lęk i niemoc oraz bezradność są obecna we wszystkich rodzinach, gdzie jedna z osób jest uzależniona. Na szczęście każdy ma stuprocentową szansę, aby wyjść z nałogu.
Warto zapamiętać, że pomoc terapeutyczna czy ambulatoryjna dla osób uzależnionych, czy współuzależnionych na terenie całego kraju jest bezpłatna.
W praktycznym ujęciu pomoc de minimis to charakterystyczny rodzaj wsparcia publicznego udzielanego przez państwo dla małych i średnich przedsiębiorców, które może przybierać różne formy, poprzez szkolenie lub inwestycje. Jest to taki rodzaj pomocy, która może być udzielona, małym i średnim przedsiębiorstwom przy spełnieniu określonych warunków.
Przedsiębiorcy mogą również w ramach pomocy de minimis uzyskać zwolnienia podatkowe, odroczenia podatkowe, anulowanie zobowiązań wobec ZUS, itp. Poniżej przedstawiamy szczegółowy katalog zawierający rodzaje pomocy de minimis, o które może ubiegać się przedsiębiorca.
Rodzaje pomocy de minimis:
1. Dotacje i ulgi podatkowe:
2. Tzw. Miękkie kredytowanie:
3. Poręczenie i gwarancje:
Podstawa przyznawanej pomocy wywodzi się z założenia, iż pomoc o niskiej wartości nie jest w stanie zakłócić konkurencji lub wpłynąć na handel między Państwami Członkowskimi Unii Europejskiej. Instytucja pomocy de minimis obecna jest w wielu programach, z których mogą skorzystać polscy przedsiębiorcy.
Ze względu na epidemię małe i średnie przedsiębiorstwa mogą się starać o gwarancje de minimis z Banku Gospodarstwa Krajowego na warunkach korzystniejszych niż do tej pory. Wcześniej maksymalna wysokość gwarancji wynosiła 60 proc. kwoty kredytu, natomiast obecnie – 80 proc. Nie zmienia się jednak przy tym maksymalna wysokość gwarancji. Pozostaje ona na poziomie 3,5 mln zł, co jednak nie powinno stanowić żadnego znaczącego ograniczenia dla firm ubiegających się o gwarancję. W czasie epidemii Bank Gospodarstwa Krajowego nie pobiera również prowizji od udzielonej gwarancji. BGK nie będzie też w czasie epidemii pobierać prowizji od udzielanej gwarancji.
Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez naszego prawnika i doradcę obywatelskiego Panią Darię Smycz poradnikiem pt. „Pomoc de minimis”, w którym wyjaśnione zostały najważniejsze zagadnienia związane z pomocą de minimis, m.in.: kwestia czym właściwie jest pomoc de minimis, rodzaje pomocy de minimis i informacjie kto może, a kto nie może, skorzystać z omawianej pomocy. W poradniku zamieszczona została również instrukcja, jak wypełnić formularz przy ubieganiu się o dotację publiczną z tytułu pomocy de minimis. Niniejsza publikacja jest niejako drogowskazem przekazującym wiedzę, w jaki sposób możemy starać się o wsparcie finansowe dla naszego przedsiębiorstwa.
Spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, tj. z chwilą śmierci spadkodawcy. Spadkobierca może przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić. Po otwarciu spadku spadkobierca może złożyć oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, nie ma jednak takiego obowiązku. Brak oświadczenia spadkobiercy w terminie 6 miesięcy jest jednoznaczny z przyjęciem spadku z dobrodziejstwem inwentarza. Jeżeli spadkobierca chce złożyć oświadczenie o przyjęciu lub odrzuceniu spadku, może to zrobić albo przed notariuszem, albo przed sądem.
Zachęcamy do obejrzenia materiału filmowego, w którym Pani Agnieszka Chudecka – prawnik, doradca obywatelski współpracujący ze Stowarzyszeniem “DOGMA” omówi najważniejsze kwestie związane ze złożeniem oświadczenia o przyjęciu lub odrzuceniu spadku.
Do zakładu pracy został przyjęty nowy pracownik na stanowisko referenta do spraw księgowości. Na tożsamym stanowisku pracy pracuje od wielu lat inny pracownik, który przejawia antagonistyczną postawę do pozostałych współpracowników. Wieloletni pracownik zaczyna sam wyznaczać nowemu pracownikowi czynności do zrobienia, przejawia zachowanie jakby był przełożonym, a nie zwykłym pracownikiem. Pracownik starszy stażem obgaduje wygląd, pochodzenie oraz kompetencje nowo zatrudnionego pracownika. Nowy pracownik czuje się w zakładzie pracy niepewnie, zastanawia się nad rezygnacją z pracy po zakończeniu okresu próbnego. Informacje dotyczące współpracy pracowników docierają do pracodawcy, ten w celu wyjaśnienia sytuacji decyduję się na zaproponowanie stronom postępowania mediacyjnego.
W zakładzie pracy często spotykamy się z konfliktem pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. W środowisku pracowniczym może dochodzić do wielu dysonansów z uwagi na dużą liczbę osób. Częstość występowania sytuacji konfliktogennych jest zaprzeczeniem zasady współdziałania i współpracy pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. W razie wystąpienia sporu pracownik oraz pracodawca powinni dążyć do jego ugodowego zakończenia.
Próba rozwiązania sporu występującego w zakładzie pracy poprzez wniesienie sprawy do Sądu może mieć nieodwracalne skutki w postaci zakończenia współpracy skonfliktowanych stron. Specyfika miejsca pracy powoduje, że zarówno pracodawca, jak i pracownik nie powinni być zainteresowani eskalacją sporu, tylko jego rozwiązaniem. Zanim zatem strony sporu pracowniczego skierują sprawę do sądu powinny spróbować go rozwiązać w drodze postępowania mediacyjnego.
Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez naszego mediatora, prawnika i doradcę obywatelskiego Panią Paulę Majcher-Guzik, poradnikiem pt. „Mediacje pracownicze”.
Kto może skorzystać z urlopu wychowawczego? Czy trzeba złożyć jakiś wniosek do pracodawcy? Co w sytuacji jeśli mamy umowę na część etatu? Czy pracodawca może się niezgodzić na urlop wychowawczy? Co to jest zasiłek wychowawczy? Czy można pracować u innego pracodawcy będąc na urlopuie wychowawczym? – na te i inne pytania odpowie w naszym materiale filmowym Pani Maria Buchała – prawnik, mediator i doradca obywatelski współpracujący ze Stowarzyszeniem “DOGMA”.
Urlop wychowawczy przysługuje pracownikowi zatrudnionemu co najmniej 6 miesięcy. Do tego okresu zatrudnienia wliczają się również poprzednie okresy pracy. Z urlopu wychowawczego mogą skorzystać zarówno matka, jak i ojciec, jeżeli oboje są pracownikami. W czasie trwania urlopu wychowawczego prawa i obowiązki stron ulegają zawieszeniu, jednak okres urlopu wychowawczego, w dniu jego zakończenia, wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze.
Obowiązek alimentacyjny uregulowany w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym, kojarzy się powszechnie z ponoszeniem kosztów utrzymania małoletnich dzieci przez rodzica, który z nimi na stałe nie mieszka.
Poza tym przykładem alimenty mogą obciążać też innych krewnych w linii prostej lub rodzeństwo (np. alimenty od dziecka dla rodzica lub od dziadków dla wnuka) oraz, co wzbudza najwięcej emocji, byłego współmałżonka. Mówi nam o tym art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego: Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.
W pierwszej kolejności do łożenia na rzecz dzieci zobowiązani są rodzice, jeśli jednak z jakiś powodów nie mogą tego uczynić, alimentami mogą zostać obciążeni dziadkowie lub dorosłe rodzeństwo. Nic nie stoi też na przeszkodzie ustaleniu alimentów od rodzica, który zamieszkuje z dziećmi, ale z różnych przyczyn nie łoży na ich utrzymanie i z jakiegoś powodu korzystniejszym dla dziecka będzie uzyskanie środków do życia „oficjalną drogą”.
Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez naszego prawnika, doradcę obywatelskiego oraz mediatora Panią Marię Buchałę, poradnikiem pt. “Alimenty”.
Czym jest system dozoru elektronicznego? Kto może skorzystać z odbywania kary w systemie dozoru elektronicznego? Kto może wystąpić z wnioskiem o zastosowanie dozoru elektronicznego? Czy sąd może uchylić wydane zezwolenie? – na te i inne pytania odpowie w naszym materiale filmowym Pani adwokat Adrianna Biała i Pan adwokat Marek Maślanka – prawnicy współpracujący ze Stowarzyszeniem “DOGMA”.
System dozoru elektronicznego jest jednym z systemów wykonywania krótkoterminowej kary pozbawienia wolności. Polega na kontrolowaniu zachowania skazanego przebywającego poza zakładem karnym przy użyciu elektronicznej aparatury monitorującej. Odbywanie przez skazanego kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym następuje na mocy zezwolenia sądu penitencjarnego i dotyczyć może kary pozbawienia wolności nieprzekraczającej 1 roku.
Praca zdalna to pojęcie bardzo szerokie i oznacza nietypową i elastyczną formę wykonywania pracy poza siedzibą pracodawcy, czy też poza stałym miejscem dotychczasowego jej świadczenia, która może być wykonywana w różnej formie ale tylko przez określony czas. Oznacza to, że będzie to praca polegająca na wykonywaniu zadań powierzonych pracownikowi przez pracodawcę, rodzajowo tych samych, jakie określono w ramach zawartej przez pracownika i pracodawcę umowy o pracę, lecz wykonywanej w różnorodny sposób i poza miejscem dotychczasowego świadczenia pracy – najczęściej w domu pracownika.
Wykonywanie pracy zdalnej odbywa się przy użyciu różnych środków i metod, pod warunkiem, że pracownik będzie w stanie taką pracę świadczyć. Dodatkowo należy zaznaczyć, że wszystkie działania pracodawcy w zakresie powierzenia pracy zdalnej pracownikowi muszą być związane z przeświadczeniem, że w ten sposób zostanie osiągnięty skutek w postaci zapobiegania szerzenia się pandemii.
Praca zdalna ma wiele zalet, wśród których najistotniejszymi są:
Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez naszego mediatora i doradcę obywatelskiego Panią Annę Jefimow-Czerwonka poradnikiem pt. „Praca zdalna”.
Do czego zobowiązani są dyrektorzy szkół w czasie pandemii koronawirusa? Jakie dodatkowe obostrzenia są przewidziane dla szkół znajdujących się w strefie żółtej lub czerwonej? Czy brak zgody rodzica na pomiar temperatury u dziecka uniemożliwi mu wstęp na teren szkoły? Czy w szkole może działać sklepik prowadzony przez osobę z zewnątrz? Czy uczniowie muszą chodzić w maseczkach? Jak należy postępować w przypadku pojawienia się symptomów choroby u ucznia? Kto powiadamia dyrektora o zakażeniu ucznia? – na te i inne pytania odpowie w naszym materiale filmowym Pani Paula Majcher-Guzika – prawnik, mediator i doradca obywatelski współpracujący ze Stowarzyszeniem “DOGMA”.
Zminimalizowanie ryzyka wystąpienia zakażenia koronawirusem w szkole stanowi ogromne wyzwanie jakim zostali obarczeni dyrektorzy, nauczyciele, pracownicy obsługi, rodzice oraz uczniowie w bieżącym roku szkolnym. Szkoła jest dużym skupiskiem ludzkim, gromadzi osoby z różnych miast. Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 6 Karty Nauczyciela – dyrektor szkoły odpowiedzialny jest w szczególności za zapewnienie bezpieczeństwa uczniom i nauczycielom w czasie zajęć organizowanych przez szkołę.
Dyrektor szkoły jest zobowiązany do uwzględnienia w funkcjonowaniu jednostki przepisów odrębnych dotyczących ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii oraz wytycznych ministra właściwego do spraw zdrowia, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania.
Dyrektorzy szkół są zobligowani do opracowania kompleksowych regulacji dotyczących zasad bezpieczeństwa w szkole oraz wprowadzenia reżimu sanitarnego. W szkole bezwzględnie powinno się przestrzegać podstawowych zasad higieny: częstego mycia rąk, stosowania ochrony twarzy podczas kichania i kaszlu, unikania dotykania oczu, nosa i ust, regularnego czyszczenia i wietrzenia pomieszczeń, osoby trzecie przychodzące do szkoły obowiązkowo powinny zakrywać usta i nos. Na wejściu do szkoły musi zostać umieszczony numer telefonu do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, oddziału zakaźnego szpitala oraz służb medycznych.
JEŚLI POTRZEBUJESZ PORADY PRAWNEJ LUB CHCIAŁBYŚ SKORZYSTAĆ Z NIEODPŁATNEJ MEDIACJI – ZAPRASZAMY DO KONTAKTU Z PRAWNIKAMI, DORADCAMI OBYWATELSKIMI ORAZ MEDIATORAMI WSPÓŁPRACUJĄCYMI Z NASZYM STOWARZYSZENIEM. ZADZWOŃ I ZAPISZ SIĘ NA DARMOWĄ PORADĘ PRAWNĄ ORAZ MEDIACJĘ W JEDNYM Z PUNKTÓW NIEODPŁATNEJ POMOCY PRAWNEJ I NIEODPŁATNEGO PORADNICTWA OBYWATELSKIEGO TUTAJ