Lokalizacja

Ofiary przemocy w rodzinie często nie udają się po pomoc. Boją się reakcji sprawcy, wstydzą się własnej sytuacji, nie widzą możliwości zmiany. Zdarza się jednak, że szukają pomocy, ale wtedy właśnie często takim impulsem są inne problemy, np. kiedy dziecko w szkole źle się zachowuje, kobieta choruje na depresję, ofiara targnie się na swoje życie. Skutki przemocy w rodzinach są długotrwałe i różnorodne, to często głębokie zranienia, urazy, zaburzenia.

GDZIE UZYSKAĆ POMOC?

• Telefon zaufania, który gwarantuje anonimowość. Dzięki temu osoby dzwoniące, które doświadczają przemocy w rodzinie, mogą otwarcie mówić o problemach swoich i swojej rodziny, pośrednio nabierając sił do podjęcia kolejnych kroków. Przeszkoleni konsultanci, oprócz wsparcia i motywacji do działania, podają także informacje o placówkach pomocowych i możliwościach uzyskania pomocy.
• Punkty Informacyjno-Konsultacyjne dla ofiar przemocy – funkcjonują w każdej dzielnicy są placówkami tzw. pierwszego kontaktu. Na miejscu można spotkać się ze specjalistami, np. psychologiem, prawnikiem, przedstawicielami policji, terapeutami czy członkami Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. W PIK-ach osoby zainteresowane mogą uzyskać informacje na temat specjalistycznych ośrodków i form pomocy, które dostępne są w okolicy.
• Specjalne ośrodki wsparcia, które gwarantują schronienie od 3 do nawet 6 miesięcy. Tam również zapewniona jest pomoc medyczna, psychologiczna, prawna i socjalna. W ośrodkach są organizowane grupy wsparcia i grupy terapeutyczne. Placówki są finansowane z budżetu państwa. Ich wykaz, wraz z danymi teleadresowymi, jest dostępny na stronie internetowej Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
• Ośrodki Interwencji Kryzysowej – to szczególny rodzaj placówek, które powstały z myślą o osobach znajdujących się w sytuacji kryzysu. Oferują natychmiastową pomoc, bezpieczeństwo i schronienie. Działają całodobowo, zazwyczaj przy powiatowych centrach pomocy rodzinie. Są również prowadzone przez organizacje pozarządowe czy ośrodki pomocy społecznej.
• Schroniska i hostele dla ofiar przemocy w rodzinie – ich rola jest bezcenna. To właśnie bowiem brak docelowego miejsca ucieczki sprawia, że wiele osób, które doświadcza przemocy w rodzinie, nie decyduje się na odejście od sprawcy. Takie placówki są prowadzone zazwyczaj przez samorządy lokalne i organizacje pozarządowe. Oferują, oprócz dachu nad głową, pomoc psychologiczną, prawną, terapeutyczną, czasem medyczną, zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci.

JEŚLI DOZNAJESZ PRZEMOCY DOMOWEJ LUB JESTEŚ JEJ ŚWIADKIEM I POTRZEBUJESZ POMOCY PRAWNEJ – SKORZYSTAJ Z DARMOWEJ PORADY PRAWNIKÓW I DORADCÓW OBYWATELSKICH ZE STOWARZYSZENIA „DOGMA”. ZADZWOŃ I UMÓW SIĘ NA PORADĘ.

Profil Stowarzyszenia DOGMA na Facebooku. Post z informacjami na temat zapisów do punktów poradniczych

JAKIE ŚRODKI BEZPIECZEŃSTWA WARTO PODJĄĆ, JEŻELI JESTEŚMY LUB MOŻEMY STAĆ SIĘ OFIARAMI PRZEMOCY DOMOWEJ?

Twoje bezpieczeństwo jest najważniejsze, dlatego warto mieć przygotowaną niedużą walizkę/torbę, którą w każdej chwili, w sytuacji zagrożenia, można będzie ze sobą zabrać. Dobrze, aby były w niej spakowane:

• dokumenty potwierdzające tożsamość (dowód osobisty, paszport),
• telefon wraz z ładowarką,
• pieniądze (zarówno gotówka jak i karta płatnicza),
• leki,
• klucze do domu,
• dokumenty świadczące o przemocy (np. obdukcje lekarskie),
• środki użytku osobistego (higieniczne, bielizna na zmianę, ubranie na zmianę),
• w trakcie trwania epidemii również środki bezpieczeństwa sanitarnego: maseczka, rękawiczki, małe opakowanie płynu do dezynfekcji.

Jeżeli masz w swoim otoczeniu zaufane osoby, którym możesz opowiedzieć o swoim problemie (np. przyjaciel, rodzice, sąsiad) – zrób to, dzięki temu będą one świadome, że możesz potrzebować pomocy o każdej porze, a Ty nie będziesz ze swoim problemem sam. Miej przy sobie zapisany także ich numer telefonu. Choć taka rozmowa z pewnością nie będzie łatwa, to zawsze wiesz o tym, że to nie Ty powinieneś wstydzić się tego, że masz do czynienia z przemocą domową!

Ustal także z zaufanymi osobami tzw. „zdanie awaryjne” – jeżeli go użyjesz w rozmowie, będą wiedzieli, że potrzebujesz pomocy, ale nie możesz o nią poprosić bezpośrednio np. z uwagi na sytuację zagrożenia. Może to być np. zwrot „Może umówimy się w przyszłym tygodniu w tej kawiarni co zawsze?” albo „Dziękuję za pozdrowienia od Oli, cieszę się, że u niej wszystko dobrze”. Dzięki temu osoba, z którą rozmawiasz będzie mogła wezwać dla Ciebie pomoc, pomimo że sam nie możesz tego zrobić.

Jeśli doznajesz przemocy domowej lub jesteś jej świadkiem i potrzebujesz pomocy prawnej – skorzystaj z darmowej porady prawników i doradców obywatelskich ze Stowarzyszenia „DOGMA”. Zadzwoń i umów się na poradę.

Profil Stowarzyszenia DOGMA na Facebooku. Post z informacjami na temat zapisów do punktów poradniczych

Dlaczego ludzie stosują przemoc? Czym jest przemoc domowa? Jakie są fazy przemocy? Dlaczego ofiara przemocy nie ucieka i nie szuka pomocy? Jakie są środki do walki z przemocą w rodzinie? Gdzie szukać pomocy? – na te i inne pytania odpowie w naszym materiale filmowym Pani Justyna Zapotoczny-Pelak – doradca obywatelski współpracujący ze Stowarzyszeniem „DOGMA”.

Przemoc domowa to według ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą (art. 2 pkt 2 Ustawy). Patrząc na przemoc domową jako na określone zjawisko społeczne, warto podkreślić, iż jej cechą charakterystyczną jest próba zdominowania fizycznego lub psychicznego drugiej osoby.

Jeśli doznajesz przemocy domowej lub jesteś jej świadkiem i potrzebujesz pomocy prawnej – skorzystaj z darmowej porady prawników i doradców obywatelskich ze Stowarzyszenia „DOGMA”. Zadzwoń i umów się na poradę TUTAJ

PRZEMOC DOMOWA

Przemoc domowa to według ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą (art. 2 pkt 2 Ustawy).

Patrząc na przemoc domową jako na określone zjawisko społeczne, warto podkreślić, iż jej cechą charakterystyczną jest próba zdominowania fizycznego lub psychicznego drugiej osoby.

Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez naszego doradcę obywatelskiego Panią Justynę Zapotoczny-Pelak poradnikiem prawnym pt. „Przemoc domowa”.

CYKL PRZEMOCY DOMOWEJ

Cykl przemocy składa się z trzech, niezależnych od siebie faz o zmiennym natężeniu i czasie trwania. Mogą one trwać przez wiele lat.

1. Faza narastania napięcia – „cisza przed burzą”. Na tym etapie sprawca jest spięty i stale poirytowany, dlatego narastają sytuacje konfliktowe. Ich przyczyny mogą tkwić poza rodziną, często są to drobiazgi. Awantury powstają z byle powodu, towarzyszy temu nadużywanie alkoholu, narkotyków lub innych substancji zmieniających świadomość. Zaczyna pojawiać się agresja. Sprawca prowokuje kłótnie, poniżając innych poprawia swoje samopoczucie. Staje się coraz bardziej przerażający, niebezpieczny i coraz mniej panuje nad swoją złością. Natomiast ofiara na różne sposoby stara się wyciszyć i opanować sytuację: uspokaja, przeprasza, prosi, spełnia wszelkie zachcianki sprawcy, wypełnia wszystkie obowiązki, co więcej – ciągle zastanawia się, co jeszcze może zrobić, by uszczęśliwić, poprawić humor i zahamować wyrządzanie krzywdy. Najczęściej płaci za to cenę w formie różnych dolegliwości somatycznych: bóle głowy, brzucha, bezsenność, utrata apetytu. Wpada w apatię lub staje się nerwowa i pobudzona. Wiąże się to z narastaniem napięcia, które z czasem jest nie do zniesienia.

Dlaczego te gazety leżą tu na stole” Ile razy mam Ci powtarzać, że nie tu jest ich miejsce! Ale ty oczywiście jest taka głupia, że nawet takiej prostej rzeczy nie potrafisz dobrze zrobić!! No tak, ale czego więcej się można spodziewać po takiej jak ty. Sprzątaj to natychmiast, bo jak nie to popamiętasz lepiej mnie nie denerwuj.

Reakcją partnerki najczęściej jest to, że za wszelką cenę stara się jakoś opanować sytuację. Zaczyna przepraszać partnera za swoje zachowanie, uspokajać go, wywiązywać się z wielką starannością ze swoich obowiązków i zachcianek partnera. Zaczyna jakoś usprawiedliwić swoje zachowania. Ciągle zastanawia się co jeszcze może zrobić, aby tylko nie doszło do wybuchu agresji, skrzywdzenia jej i dzieci. Tłumaczy sobie powody, przez które partner jest taki nerwowy, poirytowany czynnikami zewnętrznymi: to przez alkohol, miał ciężki dzień w pracy.

Dobrze, ale proszę Cię uspokój się już, nie krzycz. Co sobie o nas sąsiedzi pomyślą. A te gazety to ja już sprzątam! Masz rację, one nie powinny tu leżeć zagracają nam tylko stół. Ale wiesz nie miałam czasu ich posprzątać, bo zajęłam się obiadem. Przepraszam Cię, postaram się, żeby na drugi raz nie kłaść ich w tym miejscu! A teraz na zgodę zrobię ci coś pysznego na obiad, to co najbardziej lubisz, ale nie gniewaj się już na mnie.

2. Faza gwałtownej przemocy – w tej fazie następuje wybuch agresji; sprawca staje się gwałtowny, nieobliczalny, wpada w szał, bije, wyładowuje swoją energię, nie zwracając uwagi na krzywdę innych. Staje się katem! W związku z tym pojawiają się siniaki, podbite oczy, połamane kości, śmierć. Ofiara nadal stara się uczynić wszystko, by zmniejszyć wściekłość partnera, tymczasem ona coraz bardziej narasta. Najczęściej po zakończeniu wybuchu przemocy ofiara jest w szoku, że została pobita przez najbliższą dla niej osobę. Przeżywa wstyd, strach, przerażenie i złość, pojawia się poczucie bezradności i niemocy. Wtedy najczęściej ofiary decydują się na szukanie pomocy i dochodzi do interwencji.
3. Faza miodowego miesiąca – jest to czas skruchy, przepraszania i okazywania miłości. Sprawca po wyładowaniu złości uświadamia sobie, że przesadził i nagle staje się inną osobą. Próbuje załagodzić sytuację, dlatego przeprasza, obiecuje poprawę, zarzeka się, że to, co się stało, było jednorazowym incydentem, który nigdy się już nie powtórzy. Szuka usprawiedliwienia dla tego, co zrobił. Staje się uczynny, miły, “do rany przyłóż”. Przynosi kwiaty, kupuje prezenty, rozmawia, pomaga, dba o ofiarę, obiecuje. Udowadnia, że kocha. Ofiara zaczyna wierzyć w tę przemianę, bo tak naprawdę właśnie tego pragnie. Czuje się kochana. Już nie chce szukać pomocy, chce być ze sprawcą. Oboje zachowują się jak zakochana para. Życie staje się piękne i pełne nadziei, ale niestety faza miodowego miesiąca przemija. Z błahego powodu narasta napięcie i wszystko zaczyna się od nowa, co więcej, najczęściej przemoc w następnym cyklu jest gwałtowniejsza i za każdym razem narasta.

Uwaga! To właśnie w tym momencie ofiary decydują się na wycofywanie zeznań z policji czy zgłoszeń o leczenie alkoholowe partnera, nie zdają sobie sprawy, że w pewnym momencie ta faza zniknie i pozostaną dwie powyższe.

Jeśli doznajesz przemocy domowej lub jesteś jej świadkiem i potrzebujesz pomocy prawnej – skorzystaj z darmowej porady prawników i doradców obywatelskich ze Stowarzyszenia „DOGMA”. Zadzwoń i umów się na poradę.

Profil Stowarzyszenia DOGMA na Facebooku. Post z informacjami na temat zapisów do punktów poradniczych

Przysługuje ono pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat. Dotyczy więc ono nie tylko rodziców biologicznych lub adopcyjnych, ale wszystkich osób faktycznie będących opiekunami dziecka: babci, cioci, starszego rodzeństwa, nie dotyczy zaś rodziców, którzy dziecka nie wychowują (bo np. jest umieszczone w rodzinie zastępczej). W ciągu roku kalendarzowego opiekun może skorzystać ze zwolnienia od pracy w wymiarze 16 godzin albo 2 dni, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Nie wszyscy mogą skorzystać z tzw. „opieki na godziny”, np. zgodnie z Kartą Nauczyciela nauczycielom opieka przysługuje w wymiarze pełnych dni.

O sposobie wykorzystania w danym roku kalendarzowym zwolnienia (na dni czy na godziny) decyduje pracownik w pierwszym wniosku o udzielenie takiego zwolnienia złożonym w danym roku kalendarzowym.

PRZYKŁAD:

Klara musi odebrać córkę wcześniej ze szkoły i pójść z nią do dentysty na 14:30. Klara zamiast o 15:00 wyjdzie tego dnia z pracy o 14:00, korzystając z jednej godziny wolnego na opiekę.

Zwolnienie od pracy udzielane w wymiarze godzinowym, dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Niepełną godzinę zwolnienia od pracy zaokrągla się w górę do pełnej godziny.

PRZYKŁAD:

Wiesia pracuje na ½ etatu, więc w roku kalendarzowym przysługuje jej 8 godzin na opiekę.

Niestety, godziny nie kumulują się wraz z większą liczbą dzieci: rodzic jedynaka i rodzic pięciorga dzieci ma te same 16 godzin do wykorzystania.

Jeżeli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka są zatrudnieni, z uprawnienia do zwolnienia może korzystać jedno z nich.

JEŚLI POTRZEBUJESZ PORADY PRAWNEJ Z ZAKRESU PRAWA PRACY ORAZ PRAWA RODZINNEGO LUB CHCIAŁBYŚ SKORZYSTAĆ Z NIEODPŁATNEJ MEDIACJI – ZAPRASZAMY DO KONTAKTU Z PRAWNIKAMI, DORADCAMI OBYWATELSKIMI ORAZ MEDIATORAMI WSPÓŁPRACUJĄCYMI Z NASZYM STOWARZYSZENIEM. ZADZWOŃ I ZAPISZ SIĘ NA DARMOWĄ PORADĘ PRAWNĄ ORAZ MEDIACJĘ W JEDNYM Z PUNKTÓW NIEODPŁATNEJ POMOCY PRAWNEJ I NIEODPŁATNEGO PORADNICTWA OBYWATELSKIEGO TUTAJ

Oprócz zwykłego zasiłku opiekuńczego w 2020 r. z powodu koronawirusa przyznawany jest dodatkowy zasiłek opiekuńczy na kolejne okresy. Obecnie od 9 listopada do 24 grudnia 2020 roku ponownie przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy.

RODZICOM DZIECI DO LAT 8 PRZYSŁUGUJE DODATKOWY ZASIŁEK OPIEKUŃCZY, JEŻELI RODZIC SPRAWUJE OSOBISTĄ OPIEKĘ NAD DZIECKIEM W PRZYPADKU:

• zamknięcia z powodu COVID-19 żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko,
• otwarcia tych placówek, gdy nie mogą one zapewnić opieki z powodu ich ograniczonego funkcjonowania w czasie trwania epidemii COVID-19,
• braku możliwości sprawowania opieki przez nianię z powodu COVID-19.

Zasiłku nie otrzymają rodzice, którzy pomimo otwarcia placówki, do której uczęszcza dziecko, podejmą decyzję o pozostawieniu dziecka w domu. Nie przysługuje on także, jeśli drugi rodzic może zapewnić dziecku opiekę.

PRZYKŁAD:

Karolina jest na urlopie macierzyńskim z najmłodszą córeczką, jej mąż pracuje. Starszym dzieciom zamknięto przedszkole z powodu wykrycia koronawirusa u personelu, jednak Karolina ani jej mąż nie otrzymają zasiłku opiekuńczego, ponieważ Karolina nie musi rezygnować z pracy i może zająć się dziećmi w domu.

PRZYKŁAD:

Waldek pracuje na kopali w systemie trzy zmianowym, obecnie na nocną zmianę. Jego żona Basia pracuje w urzędzie. Gdy 9 listopada zamknięto szkoły z powodu koronawirusa Basia została w domu z dziećmi. Nie było istotne czy Waldek po nocce jest w domu – członkiem rodziny, który może zapewnić opiekę, nie jest osoba, która jest pracownikiem, który odpoczywa po pracy na nocnej zmianie,

W powyższych sytuacjach przysługuje on także rodzicom osób:

• do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności,
• do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności,
• do 24 lat, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Dotyczy to także rodziców lub opiekunów pełnoletnich osób niepełnosprawnych zwolnionych od wykonywania pracy z powodu konieczności zapewnienia opieki nad taką osobą w przypadku zamknięcia z powodu COVID-19 placówki, do której uczęszcza dorosła osoba niepełnosprawna, tj. szkoły, ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego, ośrodka wsparcia, warsztatu terapii zajęciowej lub innej placówki pobytu dziennego o podobnym charakterze. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z tytułu sprawowania opieki nad dorosłymi osobami niepełnosprawnymi przysługuje również w przypadku, gdy placówka jest otwarta, ale nie może zapewnić opieki, np. ze względu na ograniczenie w liczbie podopiecznych.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy nie przysługuje rodzicom: 

• zatrudnionym w podmiotach wykonujących działalność leczniczą oraz
• realizującym zadania publiczne w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19.

Szkoła podstawowa ma obowiązek zapewnić opiekę dzieciom uczęszczających do klas I-III.

JAK UZYSKAĆ DODATKOWY ZASIŁEK OPIEKUŃCZY?

Nie zmieniły się zasady występowania o dodatkowy zasiłek opiekuńczy.

Aby otrzymać dodatkowy zasiłek opiekuńczy, wystarczy złożyć u swojego płatnika składek, np. pracodawcy, zleceniodawcy, oświadczenie o sprawowaniu opieki nad dzieckiem. Oświadczenie to jest jednocześnie wnioskiem o dodatkowy zasiłek opiekuńczy. Osoby prowadzące działalność pozarolniczą składają oświadczenie w ZUS. Bez oświadczenia ZUS albo płatnik składek nie wypłaci zasiłku.

Dodatkowego zasiłku nie wlicza się do limitu 60 dni zasiłku opiekuńczego w roku kalendarzowym przyznawanego na tzw. ogólnych zasadach.

JEŚLI POTRZEBUJESZ PORADY PRAWNEJ Z ZAKRESU PRAWA PRACY ORAZ PRAWA RODZINNEGO LUB CHCIAŁBYŚ SKORZYSTAĆ Z NIEODPŁATNEJ MEDIACJI – ZAPRASZAMY DO KONTAKTU Z PRAWNIKAMI, DORADCAMI OBYWATELSKIMI ORAZ MEDIATORAMI WSPÓŁPRACUJĄCYMI Z NASZYM STOWARZYSZENIEM. ZADZWOŃ I ZAPISZ SIĘ NA DARMOWĄ PORADĘ PRAWNĄ ORAZ MEDIACJĘ W JEDNYM Z PUNKTÓW NIEODPŁATNEJ POMOCY PRAWNEJ I NIEODPŁATNEGO PORADNICTWA OBYWATELSKIEGO TUTAJ

Zasiłek opiekuńczy przysługuje pracownikom, którzy z różnych powodów nie mogą się stawić do pracy, ponieważ niespodziewanie muszą przejąć opiekę nad dzieckiem, które normalnie w tym czasie jest pod opieką innej osoby, czy to członka rodziny czy poza domem (np. w przedszkolu, szkole). Czasem powodem jest choroba dziecka, a czasem, z czym mamy do czynienia w 2020 roku – zamknięcie szkół i przedszkoli.

ZASIŁEK OPIEKUŃCZY W CELU SPRAWOWANIA OPIEKI NAD DZIECKIEM ZDROWYM

Przysługuje on opiekunowi dziecka zdrowego do 8 roku życia, lub niepełnosprawnego do 18 roku życia, który ma ubezpieczenie chorobowe, a nie ma innych domowników, którzy mogliby zająć się dzieckiem i jednocześnie:

1. Dla dziecka zdrowego, które ma mniej niż 8 lat:

• niespodziewanie zamknięto żłobek, klub dziecięcy, przedszkole albo szkołę dziecka,
• zachorowała niania, która podpisała umowę uaktywniającą, albo zachorował dzienny opiekun dziecka,
• inspektor sanitarny podejrzewa, że dziecko jest nosicielem choroby zakaźnej, i wydał decyzję o izolacji dziecka,
• małżonek lub rodzic dziecka, który do tej pory zajmował się dzieckiem, jest chory lub przebywa w szpitalu,
• matka z powodu porodu nie może opiekować się starszym dzieckiem.

2. Dla dziecka niepełnosprawnego:

• małżonek lub rodzic dziecka, który do tej pory zajmował się dzieckiem, jest chory lub jest w szpitalu,
• matka z powodu porodu nie może opiekować się starszym dzieckiem.

Zasiłek za ten okres to 80% podstawy wymiaru (mniej więcej 80% wynagrodzenia) i można go otrzymywać przez 60 dni w roku przy dziecko zdrowym i 30 dni przy dziecku niepełnosprawnym. Co ważne, jest to pula dni do podziału między opiekunów dziecka i nie ma na nią wpływu liczba dzieci pod opieką.

ZASIŁEK OPIEKUŃCZY W CELU SPRAWOWANIA OPIEKI NAD DZIECKIEM CHORYM 

Ten sam zasiłek przysługuje w sytuacji sprawowania opieki nad dzieckiem chorym, opiekunowi, który ma ubezpieczenie chorobowe, a nie ma innych domowników, którzy mogliby zająć się dzieckiem z następującymi różnicami:

• Nie jest istotny wiek dziecka (może mieć więcej niż 8 lat).
• Zwolnić się do opieki nad chorym dzieckiem w wieku do lat 2 można bez względu na to czy są inni domownicy, którzy mogliby się dzieckiem zająć.

PRZYKŁAD:

Mała Mia ma zapalenie zatok, które objawi się bólem głowy i wysoką gorączką. Mogłaby zostać z nią w domu babcia, jednak dziewczynka bardzo chce być teraz blisko mamy, nie schodzi z jej rąk. Mama Mii może zwolnić się z pracy i zostać nią w domu, pomimo iż jest babcia.

• Dla dziecka chorego do 14 roku życia jest to 60 dni w roku kalendarzowym, dla dziecka od 14 roku życia lub innego chorego członka rodziny – 14 dni, a jeśli jest to dziecko niepełnosprawne w wieku od 14 do 18 lat – 30 dni.

PRZYKŁAD:

Tomek i Wiola zamieszkują wspólnie jako konkubenci wraz z dziećmi Wioli – Alanem (6 lat) i Julką (4 lata). Tomek w sezonie od wiosny do jesieni pracuje zagranicą, na zimę zjeżdża do Polski, gdzie większość czasu spędza w domu. Alan i Julka w lutym zachorowali na grypę. Tomek odmówił zajmowania się dziećmi partnerki, więc Wiola wzięła wolne i skorzystała z zasiłku opiekuńczego.

Ważne jest, że zasiłek opiekuńczy w przeciwieństwie do zasiłku chorobowego przysługuje on bez okresu wyczekiwania, czyli od pierwszego dnia ubezpieczenia.

PRZYKŁAD:

Marysia założyła działalność gospodarczą dwa miesiące temu, wcześniej przez pół roku była bezrobotna. Składkę na ubezpieczenie chorobowe odprowadza od 56 dni. Teraz zachorowała na grypę i chciałaby skorzystać z zasiłku chorobowego, jednak 90-dniowy okres wyczekiwania na ubezpieczenie chorobowe jeszcze nie upłynął i Marysia nie otrzyma zasiłku chorobowego. Pozostaje jej jak najszybciej wrócić do zdrowia i pracy.

PRZYKŁAD:

Marysia założyła działalność gospodarczą dwa tygodnie temu, wcześniej przez pół roku była bezrobotna. Składkę na ubezpieczenie chorobowe odprowadza od 14 dni. Właśnie zachorowała jej córeczka Jadzia, w związku z czym Marysia zaprzestała pracy zawodowej i została w domu z dzieckiem. Za ten czas będzie jej przysługiwał zasiłek opiekuńczy, ponieważ może go uzyskać już od pierwszego dnia ubezpieczenia.

JEŚLI POTRZEBUJESZ PORADY PRAWNEJ Z ZAKRESU PRAWA PRACY ORAZ PRAWA RODZINNEGO LUB CHCIAŁBYŚ SKORZYSTAĆ Z NIEODPŁATNEJ MEDIACJI – ZAPRASZAMY DO KONTAKTU Z PRAWNIKAMI, DORADCAMI OBYWATELSKIMI ORAZ MEDIATORAMI WSPÓŁPRACUJĄCYMI Z NASZYM STOWARZYSZENIEM. ZADZWOŃ I ZAPISZ SIĘ NA DARMOWĄ PORADĘ PRAWNĄ ORAZ MEDIACJĘ W JEDNYM Z PUNKTÓW NIEODPŁATNEJ POMOCY PRAWNEJ I NIEODPŁATNEGO PORADNICTWA OBYWATELSKIEGO TUTAJ

Kiedy kończy się urlop macierzyński przed młodymi rodzicami staje pytanie: czy chcemy i możemy oddać dziecko pod opiekę kogoś innego czy jedno z nas tymczasowo zrezygnuje z pracy, żeby zostać z dzieckiem w domu?

Urlop wychowawczy przysługuje pracownikowi zatrudnionemu co najmniej 6 miesięcy. Do tego okresu zatrudnienia wliczają się również poprzednie okresy pracy. Z urlopu wychowawczego mogą skorzystać zarówno matka, jak i ojciec, jeżeli oboje są pracownikami. W czasie trwania urlopu wychowawczego prawa i obowiązki stron ulegają zawieszeniu, jednak okres urlopu wychowawczego, w dniu jego zakończenia, wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależą uprawnienia pracownicze. 

Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym poradnikiem prawnym pt. „Urlop wychowawczy” przez naszego prawnika, doradcę obywatelskiego i mediatora – Panią Marię Buchałę. 

JEŚLI POTRZEBUJESZ PORADY PRAWNEJ Z ZAKRESU PRAWA PRACY ORAZ PRAWA RODZINNEGO LUB CHCIAŁBYŚ SKORZYSTAĆ Z NIEODPŁATNEJ MEDIACJI – ZAPRASZAMY DO KONTAKTU Z PRAWNIKAMI, DORADCAMI OBYWATELSKIMI ORAZ MEDIATORAMI WSPÓŁPRACUJĄCYMI Z NASZYM STOWARZYSZENIEM. ZADZWOŃ I ZAPISZ SIĘ NA DARMOWĄ PORADĘ PRAWNĄ ORAZ MEDIACJĘ W JEDNYM Z PUNKTÓW NIEODPŁATNEJ POMOCY PRAWNEJ I NIEODPŁATNEGO PORADNICTWA OBYWATELSKIEGO TUTAJ

Każdy tata ma uprawnienie do urlopu ojcowskiego w wymiarze 2 tygodni. Można go wykorzystać w dwóch częściach po 7 dni, do czasu ukończenia przez dziecko 2 roku życia lub, w przypadku adopcji, do upływu 24 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia orzekającego przysposobienie dziecka i nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7 roku życia.

Za te dni przysługuje ojcu zasiłek macierzyński w wysokości 100 % podstawy wymiaru, czyli mniej więcej tyle ile wynosi jego wynagrodzenie.

Ponadto ojciec może wnosić o 2 dni urlopu okolicznościowego z okazji urodzenia dziecka.

PRZYKŁAD:

Kuba w nocy zawiózł swoją dziewczynę do szpitala do porodu. Z samego rana zadzwonił do pracy poinformować, że dziś go nie będzie i chciałby skorzystać z dwóch dni urlopu okolicznościowego z okazji narodzin dziecka (ten dzień i następny). Ponieważ u dzidziusia wystąpiła żółtaczka noworodkowa, mama i dziecko musieli zostać w szpitalu jeszcze przez tydzień, a ojciec wrócił do pracy. Dzień przed planowanym wypisem Kuba złożył pracodawcy wniosek o tydzień urlopu ojcowskiego. Drugi tydzień wykorzysta na Boże Narodzenie.

JEŚLI POTRZEBUJESZ PORADY PRAWNEJ Z ZAKRESU PRAWA PRACY ORAZ PRAWA RODZINNEGO LUB CHCIAŁBYŚ SKORZYSTAĆ Z NIEODPŁATNEJ MEDIACJI – ZAPRASZAMY DO KONTAKTU Z PRAWNIKAMI, DORADCAMI OBYWATELSKIMI ORAZ MEDIATORAMI WSPÓŁPRACUJĄCYMI Z NASZYM STOWARZYSZENIEM. ZADZWOŃ I ZAPISZ SIĘ NA DARMOWĄ PORADĘ PRAWNĄ ORAZ MEDIACJĘ W JEDNYM Z PUNKTÓW NIEODPŁATNEJ POMOCY PRAWNEJ I NIEODPŁATNEGO PORADNICTWA OBYWATELSKIEGO TUTAJ