Świadczenia alimentacyjne, czyli powszechne „alimenty” to bardzo ważne zobowiązanie w świetle polskiego prawa. Obowiązek alimentacyjny dotyczy bowiem nie tylko rodziców względem swoich dzieci, ale także – w przyszłości – dzieci względem swoich rodziców.

Obowiązek alimentacyjny, to nie tylko obowiązek finansowego wsparcia dziecka bądź starszego rodzica, ale to także obowiązek wychowania dziecka, przygotowania go do życia dorosłego, przekazania odpowiednich wartości oraz opieka nad osobą starszego czy schorowanego rodzica.

Alimenty jako świadczenie pieniężne ustanowić można:

  • ugodą zawartą przed mediatorem czy
  • wyrokiem sądowym.

 

WAŻNE!

Jeśli nawet za dłużnika alimentacyjnego (osobę zobowiązaną do płacenia alimentów), świadczenie alimentacyjne wypłaca jego wierzycielowi/wierzycielom (np. dzieciom) Fundusz Alimentacyjny, to nie oznacza to, że dłużnik ten zwolniony jest z odpowiedzialności za swoje zobowiązania alimentacyjne. Do dłużnika zwróci się bowiem gmina, której Fundusz Alimentacyjny wszedł w miejsce dłużnika wobec jego niewypłacalności.

 

Według Rejestru Dłużników BIG InfoMonitor w Polsce dług alimentacyjny sięga 11,5 mld zł, natomiast jak podaje Krajowy Rejestr Długów, dług alimentacyjny w naszym kraju wynosi 12,3 mld zł, w Krajowym Rejestrze Długów zarejestrowanych jest ok. 185,5 tysiąca dłużników alimentacyjnych.

 

Procedura związana z funduszem alimentacyjnym:

  • aby uzyskać świadczenie z Funduszu wystarczy, że egzekucja świadczenia alimentacyjnego jest nieskuteczna przez co najmniej 2 miesiące;
  • aby wypełnić formalności w gminie, trzeba dołączyć zaświadczenie o braku możliwości przeprowadzenia skutecznej egzekucji komorniczej;
  • Fundusz po pozytywnym rozpatrzeniu wniosku, przyzna wierzycielowi nie więcej niż 500 zł miesięcznie.

 

Odpowiedzialność za powstały dług alimentacyjny ponosi jednak sam dłużnik, albowiem to on był zobowiązany do płacenia na poczet swoich dzieci czy rodziców tego świadczenia. Świadczenie to zatem, jak stanowi polskie prawo jest ściśle związane z osobą dłużnika.

 

Co jednak, gdy dłużnik umrze i pozostawi po sobie dług alimentacyjny?

1. jeśli zadłużenie powstanie wobec Funduszu Alimentacyjnego, to według Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, dług taki nie może być egzekwowany od następców prawnych dłużnika alimentacyjnego i wygasa; 

2. jeśli jednak zasądzone przez sąd alimenty są wyższe, niż świadczenie alimentacyjne przyznawane przez Fundusz Alimentacyjny, to różnica pomiędzy zasądzoną wyższą kwotą a kwotą 500 zł od Funduszu, wchodzi już do spadku po zmarłym dłużniku; 

 

PRZYKŁAD:

Jeśli sąd zasądził od Jana Kowalskiego 800 zł miesięcznie na dziecko, i Kowalski nie płacił alimentów, a za niego świadczenie to wypłacane było przez Fundusz w wysokości 500 zł miesięcznie. To różnica, tj. 300 zł miesięcznie wchodzi już do masy spadkowej po zmarłym Kowalskim. Czyli jeśli Jan Kowalski nie płacił alimentów np. przez okres 12 miesięcy to jego dług alimentacyjny, który wchodzi do spadku wynosi 3.600 zł (12 x 300).

 

3. z kolei, jeśli dzieci nie otrzymywały świadczenia z Funduszu, a miały zasądzone od swojego rodzica alimenty, to zadłużenie powstałe z tego tytułu w całości wchodzi do masy spadkowej po zmarłym dłużniku alimentacyjnym.

4. spadkobierców chroni wprowadzona w 2015 roku zmiana przepisów spadkowych w zakresie odpowiedzialności za długi po zmarłym. Oznacza to, że jeśli spadkobiercy dłużnika alimentacyjnego, nie odrzucą spadku w terminie 6 miesięcy, to przyjmują spadek z tzw. dobrodziejstwem inwentarza, a to oznacza, że odpowiadają za zobowiązania spadkowe tylko do wysokości odziedziczonego spadku (ustawodawca chroni w tym miejscu majątek osobisty spadkobierców).

5. jeśli jednak spadkobiercy przyjmą spadek wprost, wówczas odpowiadają za całe zadłużenie alimentacyjne, zgodnie z powyżej wskazanymi zasadami.

Komentowanie wyłączone.

Powiększ czcionki
Social