Jakie są przyczyny rozkładu pożycia małżeńskiego? Co w sytuacji, jeżeli nie ma szansy na zawarcie porozumienia między małżonkami? Jakie kwestie należy rozważyć przed sporządzeniem pozwu o rozwód? Czym różni się separacja od rozwodu? Jeżeli małżonkowie wnoszą o rozwód bez orzekania o winie to czy sąd będzie badał z jakich przyczyn się rozstają? Jakie są skutki orzeczenia o wyłącznej winie jednego z małżonków? Czy podczas trwania postępowania można zmienić zdanie i domagać się rozwodu z orzeczeniem o winie drugiego małżonka? Czy w odpowiedzi na pozew można zażądać orzeczenia rozwodu z winy współmałżonka? – na te i inne pytania odpowie w naszym materiale filmowym Pani Anna Stolarska – adwokat, doradca obywatelski i mediator współpracujący ze Stowarzyszeniem “DOGMA”.
Rozwód to rozwiązanie małżeństwa na podstawie orzeczenia sądu, na wniosek jednego lub obojga małżonków. Natomiast separacja polega jedynie na uchyleniu wspólnoty małżeńskiej. Zasadniczą różnicą między nimi jest to, że po orzeczeniu rozwodu można zawrzeć ponownie małżeństwo, a po separacji nie ma takiej możliwości. Do uzyskania separacji wystarczy uznanie, że między małżonkami nastąpił zupełny, a nie jak to jest przy rozwodzie – zupełny i trwały rozkład pożycia. Ponadto separację można znieść, a rozwód wywołuje dalej idące skutki prawne.
Do zakładu pracy został przyjęty nowy pracownik na stanowisko referenta do spraw księgowości. Na tożsamym stanowisku pracy pracuje od wielu lat inny pracownik, który przejawia antagonistyczną postawę do pozostałych współpracowników. Wieloletni pracownik zaczyna sam wyznaczać nowemu pracownikowi czynności do zrobienia, przejawia zachowanie jakby był przełożonym, a nie zwykłym pracownikiem. Pracownik starszy stażem obgaduje wygląd, pochodzenie oraz kompetencje nowo zatrudnionego pracownika. Nowy pracownik czuje się w zakładzie pracy niepewnie, zastanawia się nad rezygnacją z pracy po zakończeniu okresu próbnego. Informacje dotyczące współpracy pracowników docierają do pracodawcy, ten w celu wyjaśnienia sytuacji decyduję się na zaproponowanie stronom postępowania mediacyjnego.
W zakładzie pracy często spotykamy się z konfliktem pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. W środowisku pracowniczym może dochodzić do wielu dysonansów z uwagi na dużą liczbę osób. Częstość występowania sytuacji konfliktogennych jest zaprzeczeniem zasady współdziałania i współpracy pomiędzy pracodawcą a pracownikiem. W razie wystąpienia sporu pracownik oraz pracodawca powinni dążyć do jego ugodowego zakończenia.
Próba rozwiązania sporu występującego w zakładzie pracy poprzez wniesienie sprawy do Sądu może mieć nieodwracalne skutki w postaci zakończenia współpracy skonfliktowanych stron. Specyfika miejsca pracy powoduje, że zarówno pracodawca, jak i pracownik nie powinni być zainteresowani eskalacją sporu, tylko jego rozwiązaniem. Zanim zatem strony sporu pracowniczego skierują sprawę do sądu powinny spróbować go rozwiązać w drodze postępowania mediacyjnego.
Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez naszego mediatora, prawnika i doradcę obywatelskiego Panią Paulę Majcher-Guzik, poradnikiem pt. „Mediacje pracownicze”.
Praca zdalna to pojęcie bardzo szerokie i oznacza nietypową i elastyczną formę wykonywania pracy poza siedzibą pracodawcy, czy też poza stałym miejscem dotychczasowego jej świadczenia, która może być wykonywana w różnej formie ale tylko przez określony czas. Oznacza to, że będzie to praca polegająca na wykonywaniu zadań powierzonych pracownikowi przez pracodawcę, rodzajowo tych samych, jakie określono w ramach zawartej przez pracownika i pracodawcę umowy o pracę, lecz wykonywanej w różnorodny sposób i poza miejscem dotychczasowego świadczenia pracy – najczęściej w domu pracownika.
Wykonywanie pracy zdalnej odbywa się przy użyciu różnych środków i metod, pod warunkiem, że pracownik będzie w stanie taką pracę świadczyć. Dodatkowo należy zaznaczyć, że wszystkie działania pracodawcy w zakresie powierzenia pracy zdalnej pracownikowi muszą być związane z przeświadczeniem, że w ten sposób zostanie osiągnięty skutek w postaci zapobiegania szerzenia się pandemii.
Praca zdalna ma wiele zalet, wśród których najistotniejszymi są:
Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez naszego mediatora i doradcę obywatelskiego Panią Annę Jefimow-Czerwonka poradnikiem pt. „Praca zdalna”.
Alina od śmierci męża mieszka z Krzyśkiem, który uchodzi za wspaniałego syna. Dba o nią, przynosi leki, zakupy, załatwia formalności. Ale kiedy ma trudności w pracy, stresujące zlecenia, potrafi uprzykrzyć jej życie. Chamsko się do niej odnosi, ubliża, świadomie nie pozwala skorzystać z kuchni czy zamyka łazienkę na klucz. Mimo, że Alina chowa zawsze jakąś bułkę, aby nie zemdlała z głodu, o swoich przeżyciach nie mówi nikomu. Kto by jej uwierzył? W duszy marzy o spokojnym miejscu w domu opieki. Może tam nikt by jej nie popychał i nie poniżał.
Przemoc domowa to według ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie naruszające prawa lub dobra osobiste członków rodziny, w szczególności narażające te osoby na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające ich godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na ich zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne u osób dotkniętych przemocą (art. 2 pkt 2 Ustawy). Patrząc na przemoc domową, jako na określone zjawisko społeczne, warto podkreślić, iż jej cechą charakterystyczną jest próba zdominowania fizycznego lub psychicznego drugiej osoby.
Czym jest zjawisko przemocy domowej? Jakie są charakterystyczne cechy przemocy domowej? Jak rozwija się przemoc? Dlaczego bardzo często ofiara nie ucieka od oprawcy i nie szuka pomocy? Jakie są skutki przemocy domowej? Gdzie szukać pomocy? – zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez Panią Justynę Zapotoczny-Pelak – mediatora i doradcę obywatelskiego współpracującego z naszym Stowarzyszeniem – poradnikiem prawnym pt. „Przemoc domowa”.