Dynamiczny wzrost zachorowań na COVID-19 wpływa na zwiększenie się liczby przestępczych zachowań. Wiele osób w natłoku informacji czy nawet paniki, może być bardziej podatnych na manipulacje. Hakerzy coraz częściej wykorzystują informacje o koronawirusie, żeby wyłudzić od nas pieniądze lub nasze dane.
Od dłuższego czasu przestępcy działając poprzez nowoczesne technologie, wysyłają do nas smsy lub e-maile z linkami prowadzącymi do fałszywych stron, których zadaniem jest wyłudzenie loginów i haseł do bankowości internetowej lub przejęcie naszego elektronicznego urządzenia, na którym aktywowaliśmy link z otrzymanej wiadomości.
Niestety w ostatnich miesiącach zaobserwowano w Polsce wzmożoną aktywność tego typu działań. Warto pamiętać, że w przypadku otrzymania wiadomości tekstowej od nieznanego nadawcy, trzeba zachować ostrożność. Nie tylko nie powinno się aktywować linków nieznanego pochodzenia, ale należy również sceptycznie podchodzić do samej treści takiej wiadomości.
Przestępstwo oszustwa komputerowego zostało określone w kodeksie karnym jako przestępstwa przeciwko mieniu. Zgodnie z art. 287 k.k. § 1 ,,Kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub wyrządzenia innej osobie szkody, bez upoważnienia, wpływa na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przekazywanie danych informatycznych lub zmienia, usuwa albo wprowadza nowy zapis danych informatycznych podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat”.
Paragraf drugi tego artykułu mówi o tym, że w przypadku nastąpienia wypadku mniejszej wagi sprawca podlega karze grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do roku. Zgodnie z § 3 jeżeli oszustwo komputerowe popełniono na szkodę osoby najbliższej, ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Oszustwo komputerowe jest uznawane za jedno z najtrudniejszych przestępstw do wykrycia. Wyróżnikiem jego jest umyślność, bezpośredni zamiar oraz celowość. Dotyczy nie tylko pojedynczych osób, ale także sektora przedsiębiorstw. Właściciele programów komputerowych starają się chronić swoje systemy za pomocą specjalnych aplikacji.
W czasie epidemii obserwuje się również wzrost liczby niepokojących sytuacji w obszarze cyberprzemocy, szczególnie w zakresie agresji werbalnej. Prześladowca straszy, poniża i obraża swoją ofiarę poprzez wyzywanie na czatach i forach internetowych, umieszczanie obraźliwych komentarzy w mediach społecznościowych czy robienie zdjęć lub kręcenie filmów bez jej zgody. Następnie materiały umieszcza na ogólnodostępnych witrynach odwiedzanych przez wiele osób. Napastnicy często prześladują i utrudniają życie swoim ofiarom również wysyłając im obraźliwe SMS-y lub e-maile, wykluczając je z grona „znajomych” na Facebooku czy włamując się na ich konta i umieszczając na nich obraźliwe posty.
Ponad połowa młodych użytkowników sieci przyznaje, że była świadkiem różnych form agresji w mediach społecznościowych i cyberbullyingu. Aktualnie z powodu izolacji czynnik ten jest szczególnie niepokojący. Przemoc, której doświadczają dzieci w Internecie jest często przedłużeniem konfliktów z realnego świata.
Cyberprzemoc (cyberbullying, cyberstalking) jest rodzajem przemocy stosowanej przy wykorzystaniu Internetu i środków komunikacji elektronicznej, m. in. telefonów komórkowych. Obecnie cyberbulling może mieć silniejsze emocjonalnie skutki. Ofiara nie może się spontanicznie bronić, co wzmaga poczucie dyskomfortu psychicznego. Pamiętajmy, że można zgłaszać naruszenia regulaminu w mediach społecznościowych (np. obraźliwe komentarze czy ośmieszające zdjęcia) i blokować osoby, które stosują hejt i nam dokuczają.
Szkodliwe treści w internecie to materiały, które mogą wywołać negatywne emocje u odbiorcy, destrukcyjnie wpływać na rozwój emocjonalny, poznawczy i społeczny dzieci oraz młodzieży. Treści te promują niebezpieczne zachowania i dlatego są nieodpowiednie dla młodego odbiorcy.
Do szkodliwych treści zalicza się przede wszystkim:
Jakie są przyczyny rozkładu pożycia małżeńskiego? Co w sytuacji, jeżeli nie ma szansy na zawarcie porozumienia między małżonkami? Jakie kwestie należy rozważyć przed sporządzeniem pozwu o rozwód? Czym różni się separacja od rozwodu? Jeżeli małżonkowie wnoszą o rozwód bez orzekania o winie to czy sąd będzie badał z jakich przyczyn się rozstają? Jakie są skutki orzeczenia o wyłącznej winie jednego z małżonków? Czy podczas trwania postępowania można zmienić zdanie i domagać się rozwodu z orzeczeniem o winie drugiego małżonka? Czy w odpowiedzi na pozew można zażądać orzeczenia rozwodu z winy współmałżonka? – na te i inne pytania odpowie w naszym materiale filmowym Pani Anna Stolarska – adwokat, doradca obywatelski i mediator współpracujący ze Stowarzyszeniem “DOGMA”.
Rozwód to rozwiązanie małżeństwa na podstawie orzeczenia sądu, na wniosek jednego lub obojga małżonków. Natomiast separacja polega jedynie na uchyleniu wspólnoty małżeńskiej. Zasadniczą różnicą między nimi jest to, że po orzeczeniu rozwodu można zawrzeć ponownie małżeństwo, a po separacji nie ma takiej możliwości. Do uzyskania separacji wystarczy uznanie, że między małżonkami nastąpił zupełny, a nie jak to jest przy rozwodzie – zupełny i trwały rozkład pożycia. Ponadto separację można znieść, a rozwód wywołuje dalej idące skutki prawne.
Co to jest urlop macierzyński? Czy urlop macierzyński i zasiłek macierzyński to to samo? Czy jeśli pracownica nie ma umowy o pracę na czas nieokreślony może pójść na urlop macierzyński? Co w sytuacji kiedy umowa o pracę kończy się w trakcie ciąży? Czy młoda mama straci zasiłek macierzyński jeśli kończy jej się umowa o pracę w trakcie urlopu macierzyńskiego? Co to jest świadczenie rodzicielskie i komu przysługuje? – na te i inne pytania odpowie w naszym materiale filmowym Pani Maria Buchała – prawnik, mediator i doradca obywatelski współpracujący ze Stowarzyszeniem “DOGMA”.
W potocznym rozumieniu często zasiłek i urlop macierzyński zlewają się w jedno pojęcie, w rzeczywistości zaś są one od siebie niezależne i dotyczą innych grup uprawnionych. Przede wszystkim uprawnienie do urlopu macierzyńskiego, czyli zwolnienia od świadczenia pracy, przysługuje jedynie pracownikom, tj. osobom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, w trakcie trwania stosunku pracy. Zawierając umowę zlecenia nie jesteśmy objęte ochroną z Kodeksu pracy, ale możemy zagwarantować sobie identyczne uprawnienia zapisami umowy, jeśli tylko zleceniodawca wyrazi na to zgodę.
Zasiłek macierzyński należny jest każdej mamie objętej ubezpieczeniem chorobowym w dniu porodu, bez względu na tytuł ubezpieczenia (umowa o pracę, umowa zlecenia, działalność gospodarcza). Dla wypłaty zasiłku nie jest istotne, czy tytuł ubezpieczenia będzie aktualny przez cały okres wypłaty zasiłku, tj. maksymalnie 52 tygodnie. Wystarczy, że matka dziecka objęta jest ubezpieczeniem w dniu porodu. Ważne jest to dla tych mam, którym umowa o pracę zawarta na czas określony przedłużona została do dnia porodu (zgodnie z art. 177§3 Kodeksu pracy) lub kończy się w trakcie roku po urodzeniu dziecka. W takim przypadku, po ustaniu stosunku pracy, wypłatę zasiłku przejmuje ZUS.
Dziedziczenie to termin w prawie spadkowym oznaczający przejście majątku osoby zmarłej na rzecz jej spadkobierców ustawowych lub testamentowych. Dziedziczenie stanowi uprawnienie do nabywania praw i obowiązków majątkowych, których podmiotem był dotychczas spadkodawca. W tej sytuacji, spadkobierca staje się następcą prawnym zmarłego spadkodawcy, nabywając wszelkie prawa i obowiązki związane z pozostawionym spadkiem. W praktyce – zarówno w przypadku dziedziczenia ustawowego, jak i testamentowego – najczęściej wstępuje w rolę spadkobiercy wyłącznie osoba fizyczna, ale warto wiedzieć, że na mocy testamentu, spadkodawca może postanowić o przekazaniu swojego majątku na rzecz określonej osoby prawnej, np. stowarzyszenia lub fundacji.
Dziedziczenie ustawowe zmierza do pozostawienia majątku spadkowego osobom najbliższym spadkodawcy, tj. jego małżonkowi i krewnym. Dziedziczenie ustawowe ma miejsce głównie wówczas, gdy spadkodawca nie sporządził testamentu. Jednakże ustawa może stanowić tytuł dziedziczenia także w innych szczególnych sytuacjach.
Testament stanowi jedyną czynność prawną, którą osoba fizyczna można rozrządzić na wypadek swojej śmierci. Testament ma na celu urzeczywistnienie ostatniej woli konkretnej osoby w celu uregulowania przede wszystkim sytuacji majątkowej po jej śmierci. W konsekwencji, testament nabiera mocy dopiero z chwilą zgonu spadkodawcy, więc do tego czasu testament nie stanowi podstawy prawnej dla dochodzenia jakichkolwiek praw lub obowiązków wynikających z ostatniej woli testatora.
Zachęcamy do zapoznania się z opracowanym przez naszego prawnika, doradcę obywatelskiego oraz mediatora Panią Magdalenę Polek, poradnikiem pt. „Dziedziczenie”.
Małżonkowie mogą wspólnie rozliczać się z dochodów i dziedziczyć. Ich status jest wyraźnie uregulowany w prawie. A co ze związkami niesformalizowanymi? Kwestie dotyczące konkubinatu nie mają odpowiednich uregulowań ustawowych. Wynikają one z orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz doktryny prawa. Orzecznictwo Sądu Najwyższego zdefiniowało konkubinat i reguluje dużą część tej tematyki.
Czym jest konkubinat? Jak wygląda sytuacja prawna dzieci, które urodziły się w nieformalnych związkach? Jak wygląda kwestia dziedziczenia w związkach konkubenckich? Czy istnieje wspólność majątkowa konkubentów? Jak wyglądają kwestie związane z codziennymi sprawami osób pozostających w związkach nieformalnych? Do czego ma prawo osoba żyjąca w konkubinacie? – na te i inne pytania odpowie w naszym materiale filmowym Pani Marta Piestrzyńska – adwokat, doradca obywatelski i mediator współpracujący ze Stowarzyszeniem “DOGMA”.